Liście chmielu. 30g.

(Humulus lupulus) Łagodzi napięcie i lęk i może być stosowany, gdy napięcie to powoduje niepokój, bóle głowy i niestrawność. Unikamy go jednak w przypadku ciężkiej depresji, ponieważ może ją pogorszyć. Chmiel jest stosowany w leczeniu zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), nerwowości. Jest również stosowany w celu poprawy przepływu mleka matki i niestrawności. Inne zastosowania obejmują raka prostaty, raka piersi, raka jajnika, wysoki poziom cholesterolu, gruźlicę, infekcje pęcherza moczowego, skurcze jelit, zaburzenia jelitowe, takie jak śluzowe zapalenie jelita grubego, ból nerwów i przedłużony bolesny wzwód prącia (priapizm). Objawy menopauzy. Jedno z badań sugeruje, że codzienne przyjmowanie chmielu może poprawić objawy menopauzy po 8-12 tygodniach leczenia. W międzyczasie może również poprawić uderzenia gorąca po 6 tygodniach leczenia. Chmiel jest czasami stosowany zewnętrznie na skórę na owrzodzenia nóg i jako środek przeciwbakteryjny. Osoby wrażliwe na hormony: Niektóre substancje chemiczne w chmielu działają jak estrogen. Osoby cierpiące na choroby wrażliwe na hormony powinny unikać chmielu. Sposób użycia: Wsypać 1-2 łyżeczki do szklanki ciepłej wody, moczyć (napar) przez 7-10 minut, przecedzić i wypić. Przeciwwskazania: Spożywanie dużych ilości chmielu w połączeniu z alkoholem lub środkami uspokajającymi może powodować nadmierną senność. Tradycyjnie dodawany do piwa jako konserwant, ze względu na właściwości bakteriostatyczne, ale zarówno charakterystyczny, gorzki smak piwa, jak i jego aromat są mu zawdzięczane. Pochodzenie: Francja